In De aanval op het Westen laat internationaal bestsellerauteur Douglas Murray zien hoeveel goedbedoelende mensen zich hebben laten misleiden door hypocriete en inconsequente antiwesterse retoriek. Immers, als we de ideeën van Kant, Hume en Mill moeten verwerpen vanwege hun opvattingen over ras, moeten we dan niet ook Marx, wiens werk doorspekt is met racistische beledigingen en antisemitisme, terzijde schuiven? In het Westen moet na-smeulend racisme nog worden gedoofd, maar hoe zit het met het racistische inferno dat woedt in het Midden-Oosten en Azië?
Het zijn niet alleen oneerlijke intellectuelen die zich bedienen van té gemakkelijk denkwerk, maar ook slecht bedoelende naties en mensenrechtenschenders die hopen de aandacht af te leiden van hun eigen schurkenstaten. Dictators die hun eigen volk afslachten springen maar al te graag op de kar en imiteren de taal van antiracisme en pro-rechtvaardigheidsbewegingen. Als het Westen wil overleven, moet het worden verdedigd.
De aanval op het Westen is niet alleen een scherpzinnige weerlegging van dwaze antiwesterse argumenten, maar ook een rigoureus pleidooi voor de beschaving zelf.
Het Westen doet teveel aan zelfkastijding
De schrijver
Douglas Kear Murray (Londen, 16 juli 1979) is een Britse schrijver, journalist en politiek Hij is de oprichter van het Centre for Social Cohesion en is de adjunct-directeur van de Henry Jackson Society. Ook schrijft hij voor het Britse politieke weekblad The Spectator.
De neoconservatief Murray verschijnt regelmatig als commentator in de Britse media. Hij geeft daarbij zijn visie op zaken als vrije meningsuiting, immigratie, islam, identiteitspolitiek en homorechten (Murray is zelf openlijk homoseksueel). Hij heeft enkele internationale bestsellers geschreven. Enerzijds wordt hij gezien als een van de belangrijkste intellectuelen, maar er zijn ook beschuldigingen dat hij extreemrechts zou zijn. Dergelijke aantijgingen worden door Murray stellig ontkend (bron: Wikipedia)
Dit boek is een vertaling van de Engelse uitgave "The war on the West" (2020). Het boek is op de Amerikaanse leest geschoeid. Een land waar de polarisatie groter is dan in ons land. Maar als het in Amerika regent vallen er ook druppels in ons land. Om die reden is het goed om kennis te nemen van "De aanval op het Westen". Je hoeft het niet met alles eens te zijn maar het laat wel zien waar de fronten liggen in het Westen
De vijand in eigen huis
Amerika kenmerkt zich door het bijvoeglijk naamwoord big. Dat geldt ook voor het publieke debat en de publieke mening. Ook die gaat er groots aan toe maar veelal niet in positieve zin. Dat laat Douglas Murray zien. Bovendien is de verandering van het publieke debat in Amerika al gauw revolutionair. Er vindt een razendsnelle omwenteling plaats. Was eerst de blanke man the man of de match nu is dat de zwarte man (en de transgender). Douglas maakt zich daar zorgen over. Een land als China waar hij een hoofdstuk aan wijdt, blijft gewoon bij het oude maar Amerika wordt aangevallen door de vijand in eigen huis. Dat maakt Amerika kwetsbaar. Die vijand bestaat uit de KRT, de kritische rassentheorie en de BLM, Black Live Matter.
Daarnaast is de aanval niet alleen de op de blanke man in het heden maar de aanval vindt ook plaats op de blanke man in het verleden. De filosoof Immanuel Kant heeft zich bijvoorbeeld negatief uitgelaten over bepaalde rassen en dus als hij tijdens een college ter sprake komt, wordt dat meteen genoemd door studenten. Maar Kant is zoveel groter dan dat. Douglas denkt (mijns inziens is dat wel wat insinuerend) dat studenten zich er makkelijk vanaf willen maken. Kant is een moeilijke filosoof dus als je die niet hoeft te bestuderen, wordt je een hoop moeite bespaart.
Wat Douglas ook steekt is dat de aanval alleen op het Westen is en dan alleen op de blanke man. Natuurlijk kent het Westen een koloniaal verleden maar hoeveel andere landen hebben niet volkeren tot slaaf gemaakt? Is alleen het Westen schuldig? Wat doet China met de Oegoeren (een Turks volk uit de Chinese autonome regio Xinjiang)? Hadden de Arabieren geen slaven en hoe gaat het er nu aan toe? Kortom het debat is niet alleen overtrokken maar ook versmald eenzijdig. De aanval is alleen op het Westen en conservatieve landen als China lachen in hun vuistjes... Zij gaan gewoon hun gang. Zij lijden niet aan een nationale identiteitscrisis.
Een beoordeling
Volgens Douglas lijkt het in het publieke debat te gaan om gerechtigheid en om gelijkheid maar hij meent toch dat de grondhouding wraak is. Vandaar de scherpe titel van het boek: De aanval op het Westen. Deze analyse is weliswaar scherp maar wel (enigszins) terecht, denk ik. Mensen slaan gauw door. Bovendien leidt het wegzetten van de blanke man alleen maar tot polarisatie en het helpt narcistische blanke mannen als Trump in het zadel. De blanke man slaat dan door de andere kant op. Je kunt het debat niet voeren zonder de blanke man. Integendeel, het moet juist gevoerd worden met de blanke man.
Zelf ben ik er een voorstander van om het debat over het slavernij verleden op een waardige toon te voeren en je moet mensen uit het verleden niet meteen wegzetten. Zijn wij zoveel beter? Wat zijn onze blinde vlekken?
Wie het huidige debat van BLM en KRT wil verkennen en doorgronden kan niet om dit boek heen. De aanval op het Westen geef je een mooi inkijkje in dit vaak al te stevige debat.
Andere recensies:
https://www.1001managementboeken.nl/recensie-de-aanval-op-het-westen-defensief/
https://www.humanistischverbond.be/kritisch-lezen/1222/de-aanval-op-het-westen/
Het boek is bestelbaar bij
https://houtekiet.be/search?q=De+aanval+op+het+Westen+
Het zijn niet alleen oneerlijke intellectuelen die zich bedienen van té gemakkelijk denkwerk, maar ook slecht bedoelende naties en mensenrechtenschenders die hopen de aandacht af te leiden van hun eigen schurkenstaten. Dictators die hun eigen volk afslachten springen maar al te graag op de kar en imiteren de taal van antiracisme en pro-rechtvaardigheidsbewegingen. Als het Westen wil overleven, moet het worden verdedigd.
De aanval op het Westen is niet alleen een scherpzinnige weerlegging van dwaze antiwesterse argumenten, maar ook een rigoureus pleidooi voor de beschaving zelf.
Het Westen doet teveel aan zelfkastijding
De schrijver
Douglas Kear Murray (Londen, 16 juli 1979) is een Britse schrijver, journalist en politiek Hij is de oprichter van het Centre for Social Cohesion en is de adjunct-directeur van de Henry Jackson Society. Ook schrijft hij voor het Britse politieke weekblad The Spectator.
De neoconservatief Murray verschijnt regelmatig als commentator in de Britse media. Hij geeft daarbij zijn visie op zaken als vrije meningsuiting, immigratie, islam, identiteitspolitiek en homorechten (Murray is zelf openlijk homoseksueel). Hij heeft enkele internationale bestsellers geschreven. Enerzijds wordt hij gezien als een van de belangrijkste intellectuelen, maar er zijn ook beschuldigingen dat hij extreemrechts zou zijn. Dergelijke aantijgingen worden door Murray stellig ontkend (bron: Wikipedia)
Dit boek is een vertaling van de Engelse uitgave "The war on the West" (2020). Het boek is op de Amerikaanse leest geschoeid. Een land waar de polarisatie groter is dan in ons land. Maar als het in Amerika regent vallen er ook druppels in ons land. Om die reden is het goed om kennis te nemen van "De aanval op het Westen". Je hoeft het niet met alles eens te zijn maar het laat wel zien waar de fronten liggen in het Westen
De vijand in eigen huis
Amerika kenmerkt zich door het bijvoeglijk naamwoord big. Dat geldt ook voor het publieke debat en de publieke mening. Ook die gaat er groots aan toe maar veelal niet in positieve zin. Dat laat Douglas Murray zien. Bovendien is de verandering van het publieke debat in Amerika al gauw revolutionair. Er vindt een razendsnelle omwenteling plaats. Was eerst de blanke man the man of de match nu is dat de zwarte man (en de transgender). Douglas maakt zich daar zorgen over. Een land als China waar hij een hoofdstuk aan wijdt, blijft gewoon bij het oude maar Amerika wordt aangevallen door de vijand in eigen huis. Dat maakt Amerika kwetsbaar. Die vijand bestaat uit de KRT, de kritische rassentheorie en de BLM, Black Live Matter.
Daarnaast is de aanval niet alleen de op de blanke man in het heden maar de aanval vindt ook plaats op de blanke man in het verleden. De filosoof Immanuel Kant heeft zich bijvoorbeeld negatief uitgelaten over bepaalde rassen en dus als hij tijdens een college ter sprake komt, wordt dat meteen genoemd door studenten. Maar Kant is zoveel groter dan dat. Douglas denkt (mijns inziens is dat wel wat insinuerend) dat studenten zich er makkelijk vanaf willen maken. Kant is een moeilijke filosoof dus als je die niet hoeft te bestuderen, wordt je een hoop moeite bespaart.
Wat Douglas ook steekt is dat de aanval alleen op het Westen is en dan alleen op de blanke man. Natuurlijk kent het Westen een koloniaal verleden maar hoeveel andere landen hebben niet volkeren tot slaaf gemaakt? Is alleen het Westen schuldig? Wat doet China met de Oegoeren (een Turks volk uit de Chinese autonome regio Xinjiang)? Hadden de Arabieren geen slaven en hoe gaat het er nu aan toe? Kortom het debat is niet alleen overtrokken maar ook versmald eenzijdig. De aanval is alleen op het Westen en conservatieve landen als China lachen in hun vuistjes... Zij gaan gewoon hun gang. Zij lijden niet aan een nationale identiteitscrisis.
Een beoordeling
Volgens Douglas lijkt het in het publieke debat te gaan om gerechtigheid en om gelijkheid maar hij meent toch dat de grondhouding wraak is. Vandaar de scherpe titel van het boek: De aanval op het Westen. Deze analyse is weliswaar scherp maar wel (enigszins) terecht, denk ik. Mensen slaan gauw door. Bovendien leidt het wegzetten van de blanke man alleen maar tot polarisatie en het helpt narcistische blanke mannen als Trump in het zadel. De blanke man slaat dan door de andere kant op. Je kunt het debat niet voeren zonder de blanke man. Integendeel, het moet juist gevoerd worden met de blanke man.
Zelf ben ik er een voorstander van om het debat over het slavernij verleden op een waardige toon te voeren en je moet mensen uit het verleden niet meteen wegzetten. Zijn wij zoveel beter? Wat zijn onze blinde vlekken?
Wie het huidige debat van BLM en KRT wil verkennen en doorgronden kan niet om dit boek heen. De aanval op het Westen geef je een mooi inkijkje in dit vaak al te stevige debat.
Andere recensies:
https://www.1001managementboeken.nl/recensie-de-aanval-op-het-westen-defensief/
https://www.humanistischverbond.be/kritisch-lezen/1222/de-aanval-op-het-westen/
Het boek is bestelbaar bij
https://houtekiet.be/search?q=De+aanval+op+het+Westen+
