Crisis der Middenorthodoxie (1952)
Dr H. Berkhof
Berkhof werd gevraagd om over de Middenorthodoxie te schrijven. In dit dunne boekje staat te lezen wat hij er van vond. Berkhof stelt dat er altijd een soort midden is geweest. Vaak wordt de Vaderlandse kerk ingedeeld in rekkelijken en preciezen. Maar er is ook een soort tussengroep.
Berkhof maakte zich zorgen over deze middengroep in de 20ste eeuw. Zij zijn niet vrijzinnig maar ook niet geheel orthodox. In hun prediking staat het evangelie centraal. De ontdekkende functie van de wet zoals die te voorschijn trad bij de Reformatie komt niet aan de orde en ook de wet in het stuk van de dankbaarheid komt niet uit de verf.
Berkhof houdt de Middenorthodoxie een spiegel voor als hij schrijft: "De midden-orthodoxe prediking verkondigt genade zonder gericht, verlossing zonder dankbaarheid, vreugde zonder vrees, voorzienigheid zonder gebod."
De Middenorthodoxie is gevormd door Karl Barth die afstand nam van de vrijzinnige theologie. Deze gerichtheid op Barth voorkwam dat vele theologen vrijzinnig werden maar tegelijkertijd werden zij niet orthodox. Ze bleven ergens in het midden hangen. De prediking was tamelijk oppervlakkig. Berkhof wilde deze Middenorthodoxie wakker schudden zodat zij een ruk naar rechts zouden maken... Dit zou de kerk ten goede komen.
Maar Berkhof sprak ook de Gereformeerde Bond aan. Die moeten niets hebben van de Middenorthodoxie maar zij zetten het ontdekkende werk van de wet meer centraal dan het evangelie meent Berkhof. Zij zouden weleens een rukje naar links kunnen maken en dat zou de eenheid kunnen bevorderen.
Berkhof hoopt op een herleving van de Middenorthodoxie want die bezit een cruciale positie in de kerk en kan de linkse en rechtse flank erbij houden... Een herleving van de Middenorthodoxie kan voorkomen dat de naoorlogse Hervormde Kerk geestelijk verder aftakelt, meende Berkhof.
Dr H. Berkhof
Berkhof werd gevraagd om over de Middenorthodoxie te schrijven. In dit dunne boekje staat te lezen wat hij er van vond. Berkhof stelt dat er altijd een soort midden is geweest. Vaak wordt de Vaderlandse kerk ingedeeld in rekkelijken en preciezen. Maar er is ook een soort tussengroep.
Berkhof maakte zich zorgen over deze middengroep in de 20ste eeuw. Zij zijn niet vrijzinnig maar ook niet geheel orthodox. In hun prediking staat het evangelie centraal. De ontdekkende functie van de wet zoals die te voorschijn trad bij de Reformatie komt niet aan de orde en ook de wet in het stuk van de dankbaarheid komt niet uit de verf.
Berkhof houdt de Middenorthodoxie een spiegel voor als hij schrijft: "De midden-orthodoxe prediking verkondigt genade zonder gericht, verlossing zonder dankbaarheid, vreugde zonder vrees, voorzienigheid zonder gebod."
De Middenorthodoxie is gevormd door Karl Barth die afstand nam van de vrijzinnige theologie. Deze gerichtheid op Barth voorkwam dat vele theologen vrijzinnig werden maar tegelijkertijd werden zij niet orthodox. Ze bleven ergens in het midden hangen. De prediking was tamelijk oppervlakkig. Berkhof wilde deze Middenorthodoxie wakker schudden zodat zij een ruk naar rechts zouden maken... Dit zou de kerk ten goede komen.
Maar Berkhof sprak ook de Gereformeerde Bond aan. Die moeten niets hebben van de Middenorthodoxie maar zij zetten het ontdekkende werk van de wet meer centraal dan het evangelie meent Berkhof. Zij zouden weleens een rukje naar links kunnen maken en dat zou de eenheid kunnen bevorderen.
Berkhof hoopt op een herleving van de Middenorthodoxie want die bezit een cruciale positie in de kerk en kan de linkse en rechtse flank erbij houden... Een herleving van de Middenorthodoxie kan voorkomen dat de naoorlogse Hervormde Kerk geestelijk verder aftakelt, meende Berkhof.
