Het Europese asielrecht heeft het dodelijkste migratiesysteem ter wereld in het leven geroepen. Meer dan twintigduizend mensen zijn onderweg naar Europa om het leven gekomen. Velen wagen desondanks de tocht, want wie binnen is, kan meestal blijven. De beste kansen in deze loterij hebben jonge mannen die zich de diensten van mensensmokkelaars kunnen veroorloven; velen die onze hulp harder nodig hebben blijven achter. Kansloze asielzoekers zijn sterk oververtegenwoordigd in de criminaliteit, en de asieltoestroom veroorzaakt telkens overbelasting van de opvang- en integratiecapaciteiten. Dat maakt het asielvraagstuk tot een maatschappelijke splijtzwam die wezenlijk aan de opkomst van het rechtspopulisme heeft bijgedragen. Bovendien maakt het ons chantabel door autoritaire heersers als Erdoğan, Loekasjenko en Poetin. Ruud Koopmans laat zien waarom het Europese asielbeleid contraproductief is, maar ook hoe het beter zou kunnen, als we daarvoor de politieke moed hebben.
Ruud Koopmans (1961) is hoogleraar sociologie en migratie aan de Humboldt Universiteit en onderzoeksdirecteur aan het Wissenschaftszentrum in Berlijn (WZB).
De asielloterij
Zo noemt Ruud Koopmans het asielbeleid dat gevoerd wordt sinds 2015. Vanaf 2015 zijn er namelijk, door de opkomst van de IS en het mislukken van de Arabische lente veel (Arabische)vluchtelingen de kant van Europa opgekomen. Het asielbeleid is mislukt volgens Ruud Koopmans omdat Europa zich richt op de asielzoekers die zich daadwerkelijk aan onze grenzen melden. Mensen die niet de fysieke en financiële slagkracht hebben om de gevaarlijke tocht te ondernemen, krijgen eenvoudigweg geen kans. ‘In Europa nemen we niet te veel mensen op, maar de verkeerde,’ aldus Koopmans. ‘De mensen die het het hardst nodig hebben, krijgen onze hulp niet.’. Daarom noemt Koopmans het de asielloterij. Asiel is een cadeautje voor jonge sterke mannen met geld die de vlucht kunnen maken en genoeg geld hebben voor de oversteek over de Middellandse zee.
De gevolgen van dit beleid
Er is een lucratieve handel omgang gekomen. Wie geld heeft, kan de oversteek maken. Handelaren in mensensmokkel en bootjes profiteren ervan. Daarnaast duwen leiders zoals Loekasjenko mensen de grens bij Europa over om Europa dwars te zitten. Europa heeft Wit-Rusland namelijk sancties opgelegd vanwege verkiezingsfraude en dat vergeldt Loekasjenko Europa door asielzoeker aan te leveren.
Door het mislukken van het immigratiebeleid groeien de extreem rechtse partijen zoals FvD en PVV omdat de bevolking het beu is want wie eenmaal Europa binnen is, zit goed. Vooral in Noordwest-Europa is het socials stelsel goed en dat maakt het aantrekkelijk om hier naar toe te vluchten... Doordat asielzoekers, veelal bootvluchtelingen, zichzelf aanmelden fluctueren de aantallen. Veelal is de instroom te groot om ze goed op te vangen.
Hoe beter?
Koopmans wil dat Europa zelf het heft in handen neemt en mensen die het echt nodig hebben haalt. Vluchten voor de oorlog is wat anders dan zij die leven in gebieden waar de oorlog echt gaande is en die ook daadwerkelijk slachtoffer zijn van de oorlog en het geweld. Dat zijn natuurlijk niet alleen jonge mannen maar vooral ook vrouwen, kinderen en bejaarden. Die weten niet hoe zij aan het doodsgevaar moeten ontkomen. Kortom Koopmans wil een proactief asielbeleid in plaats van een reactiefasielbeleid
Noch links noch rechts
Het boek van Koopmans is politiek gezien links noch rechts. De linksen willen vanwege humanitaire redenen alle asielzoekers opvangen en de rechtsen willen een asielstop omdat veel asielzoekers in hun ogen gelukzoekers zijn. Wat Koopmans betreft hebben beiden een punt. Het huidige beleid verklaart Koopmans failliet en is speelbal geworden van politieke polarisatie met de kiezer als inzet. Koopmans wil een proactief asielbeleid waarbij de echte asielzoekers uit oorlogsgebieden gehaald worden. Op deze manier is het asielbeleid reguleerbaar en controleerbaar. Gelukzoekers worden zo uitgesloten (een kritiekpunt van rechts) en toch is er humanitaire hulp (een terechte eis van links). In Brussel is men nog niet zo ver. Om die reden schreef een recensent: "Een mogelijke uitweg uit de asielcrisis komt voorlopig echt niet uit Brussel. Maar wie weet wel uit Berlijn, van een Nederlandse hoogleraar sociologie".
Beoordeling
Koopmans geeft veel en goede informatie. Een gevaar van dit boek is wel dat veel asielzoekers nu met andere ogen bekeken worden vooral als het jonge mannen zijn. Je hebt dan de neiging te denken: weer zo'n gelukzoeker. We moeten dan bedenken dat Koopmans schrijft over het asielbeleid in zijn geheel en niet over individuele gevallen. Onze gastvrijheid mag er niet minder om zijn.
Het boek is bestelbaar bij:
https://uitgeverijprometheus.nl/boeken/asielloterij-paperback/
Koopmans schreef ook:
Het vervallen huis van de Islam
Samenvatting
De islamitische wereld bevindt zich in een steeds dieper wordende crisis. Terwijl de rest van de wereld democratiseerde, nam het aantal democratieën in de islamitische wereld alleen maar verder af. Met de rechten van vrouwen, homoseksuelen en religieuze minderheden is het nergens zo slecht gesteld. Van Mali in West-Afrika tot de Filipijnen in Oost-Azië woeden tientallen burgeroorlogen met islamitische betrokkenheid die miljoenen mensenlevens hebben gekost.
Duizenden komen jaarlijks om bij aanslagen van terreurorganisaties als IS, Al-Qaeda en Boko Haram. Economisch raakt de islamitische wereld steeds verder achterop. Geen wonder dat velen elders een goed heenkomen zoeken. Maar ook wat integratie betreft zijn migranten uit moslimlanden hekkensluiters.
Met een indrukwekkende hoeveelheid feitenmateriaal toont dit boek de diepte van de islamitische crisis aan, en onderzoekt de oorzaken. Westers kolonialisme, inmenging van buitenaf en discriminatie bieden geen steekhoudende verklaring. De wortels van het probleem zijn religieus en liggen bij de groeiende invloed van het fundamentalisme, dat de islamitische wereld in een wurggreep houdt.
Ruud Koopmans (1961) is hoogleraar sociologie en migratie aan de Humboldt Universiteit en onderzoeksdirecteur aan het Wissenschaftszentrum in Berlijn (WZB).
De asielloterij
Zo noemt Ruud Koopmans het asielbeleid dat gevoerd wordt sinds 2015. Vanaf 2015 zijn er namelijk, door de opkomst van de IS en het mislukken van de Arabische lente veel (Arabische)vluchtelingen de kant van Europa opgekomen. Het asielbeleid is mislukt volgens Ruud Koopmans omdat Europa zich richt op de asielzoekers die zich daadwerkelijk aan onze grenzen melden. Mensen die niet de fysieke en financiële slagkracht hebben om de gevaarlijke tocht te ondernemen, krijgen eenvoudigweg geen kans. ‘In Europa nemen we niet te veel mensen op, maar de verkeerde,’ aldus Koopmans. ‘De mensen die het het hardst nodig hebben, krijgen onze hulp niet.’. Daarom noemt Koopmans het de asielloterij. Asiel is een cadeautje voor jonge sterke mannen met geld die de vlucht kunnen maken en genoeg geld hebben voor de oversteek over de Middellandse zee.
De gevolgen van dit beleid
Er is een lucratieve handel omgang gekomen. Wie geld heeft, kan de oversteek maken. Handelaren in mensensmokkel en bootjes profiteren ervan. Daarnaast duwen leiders zoals Loekasjenko mensen de grens bij Europa over om Europa dwars te zitten. Europa heeft Wit-Rusland namelijk sancties opgelegd vanwege verkiezingsfraude en dat vergeldt Loekasjenko Europa door asielzoeker aan te leveren.
Door het mislukken van het immigratiebeleid groeien de extreem rechtse partijen zoals FvD en PVV omdat de bevolking het beu is want wie eenmaal Europa binnen is, zit goed. Vooral in Noordwest-Europa is het socials stelsel goed en dat maakt het aantrekkelijk om hier naar toe te vluchten... Doordat asielzoekers, veelal bootvluchtelingen, zichzelf aanmelden fluctueren de aantallen. Veelal is de instroom te groot om ze goed op te vangen.
Hoe beter?
Koopmans wil dat Europa zelf het heft in handen neemt en mensen die het echt nodig hebben haalt. Vluchten voor de oorlog is wat anders dan zij die leven in gebieden waar de oorlog echt gaande is en die ook daadwerkelijk slachtoffer zijn van de oorlog en het geweld. Dat zijn natuurlijk niet alleen jonge mannen maar vooral ook vrouwen, kinderen en bejaarden. Die weten niet hoe zij aan het doodsgevaar moeten ontkomen. Kortom Koopmans wil een proactief asielbeleid in plaats van een reactiefasielbeleid
Noch links noch rechts
Het boek van Koopmans is politiek gezien links noch rechts. De linksen willen vanwege humanitaire redenen alle asielzoekers opvangen en de rechtsen willen een asielstop omdat veel asielzoekers in hun ogen gelukzoekers zijn. Wat Koopmans betreft hebben beiden een punt. Het huidige beleid verklaart Koopmans failliet en is speelbal geworden van politieke polarisatie met de kiezer als inzet. Koopmans wil een proactief asielbeleid waarbij de echte asielzoekers uit oorlogsgebieden gehaald worden. Op deze manier is het asielbeleid reguleerbaar en controleerbaar. Gelukzoekers worden zo uitgesloten (een kritiekpunt van rechts) en toch is er humanitaire hulp (een terechte eis van links). In Brussel is men nog niet zo ver. Om die reden schreef een recensent: "Een mogelijke uitweg uit de asielcrisis komt voorlopig echt niet uit Brussel. Maar wie weet wel uit Berlijn, van een Nederlandse hoogleraar sociologie".
Beoordeling
Koopmans geeft veel en goede informatie. Een gevaar van dit boek is wel dat veel asielzoekers nu met andere ogen bekeken worden vooral als het jonge mannen zijn. Je hebt dan de neiging te denken: weer zo'n gelukzoeker. We moeten dan bedenken dat Koopmans schrijft over het asielbeleid in zijn geheel en niet over individuele gevallen. Onze gastvrijheid mag er niet minder om zijn.
Het boek is bestelbaar bij:
https://uitgeverijprometheus.nl/boeken/asielloterij-paperback/
Koopmans schreef ook:
Het vervallen huis van de Islam
Samenvatting
De islamitische wereld bevindt zich in een steeds dieper wordende crisis. Terwijl de rest van de wereld democratiseerde, nam het aantal democratieën in de islamitische wereld alleen maar verder af. Met de rechten van vrouwen, homoseksuelen en religieuze minderheden is het nergens zo slecht gesteld. Van Mali in West-Afrika tot de Filipijnen in Oost-Azië woeden tientallen burgeroorlogen met islamitische betrokkenheid die miljoenen mensenlevens hebben gekost.
Duizenden komen jaarlijks om bij aanslagen van terreurorganisaties als IS, Al-Qaeda en Boko Haram. Economisch raakt de islamitische wereld steeds verder achterop. Geen wonder dat velen elders een goed heenkomen zoeken. Maar ook wat integratie betreft zijn migranten uit moslimlanden hekkensluiters.
Met een indrukwekkende hoeveelheid feitenmateriaal toont dit boek de diepte van de islamitische crisis aan, en onderzoekt de oorzaken. Westers kolonialisme, inmenging van buitenaf en discriminatie bieden geen steekhoudende verklaring. De wortels van het probleem zijn religieus en liggen bij de groeiende invloed van het fundamentalisme, dat de islamitische wereld in een wurggreep houdt.
