Leeslint de kinderdoop
Wat men hier aantreft
Dit leeslint gaat over de kinderdoop. Het bestaat uit een korte bespreking van twee boeken. Het eerste vuistdikke boek 'De kinderdoop in het Nieuwe Testament' van dr. G. de Ru draagt argumenten aan voor de kinderdoop. Het tweede boek doet meer dan dit. Het geeft het grote belang aan van de kinderdoop. Het vingerdikke boek heet daarom 'De rijkdom van de kinderdoop' en het is geschreven door ds. J. van Amstel.
1) Argumenten voor de kinderdoop
Dr. G. de Ru geeft in zijn boek 'De kinderdoop in het Nieuwe Testament' diverse argumenten voor de kinderdoop. De Ru begint zijn vuistdikke boek met de Vroege Kerk. De Ru haalt Origenes van Alexandrië aan die in de tweede eeuw leefde. Die stelde in zijn commentaar op de brief aan de Romeinen dat de Kerk van de apostelen de traditie ontving om de kinderen te dopen (Origenes zegt letterlijk: ecclesia ab apostolis traditionem suscepit, etiam parvulis baptismum dare/ de Kerk heeft van de apostelen de overlevering/gewoonte ontvangen, ook aan de zeer kleinen <baby's > de doop te bedienen). De Ru stelt dat er in de Vroege kerk geen koerswijziging valt te bespeuren van geloofsdoop naar kinderdoop. Er waren veel verschillen en geschillen in de Vroege Kerk maar over de kinderdoop was men het eens. Anders werd het ten tijde van de Reformatie. Toen ontstond vanuit de Reformatie een groep die de geloofsdoop voorstond en zich liet overdopen. Vanaf dat moment is men verdeeld geraakt over de doop.
De Ru haalt vervolgens de gebruikelijke argumenten aan voor de kinderdoop. Zoals de huisteksten in Handelingen van de apostelen (de oikos teksten. Oikos is huis in het Grieks). Ging de pater/mater familias (vader of moeder van een familie) om en werd deze gelovig dan werden alle huisgenoten gedoopt die onder zijn (Cornelius, Handelingen 16:33) of haar (Lydia, Handelingen 16:15) dak verkeerde. Dit komt overeen met de besnijdenis in Genesis 17 die Abraham moest voltrekken aan al zijn huisgenoten inclusief de slaven (Genesis 17:13). Ook zij verkregen het teken van het verbond.
Er kan ook geen koerswijziging in het Nieuwe Testament hebben plaatsgevonden. Ook de kinderen moeten het teken van het verbond gekregen hebben. Een koerswijziging waarbij alleen de gelovigen het teken zouden krijgen zou zeker vragen hebben opgeroepen in de trant van: waarom worden de kinderen uitgesloten en wat is dan hun positie ten aanzien van het verbond? Denk ook aan de vragen die er kwamen ten aanzien van de koerswijziging van de spijswetten. Wel riep de wijziging van het teken van de besnijdenis naar teken van de doop vragen op. Sommigen hielden vast aan de besnijdenis.
2. Het belang van de kinderdoop
Ook ds. J. van Amstel (CGK) noemt in zijn vingerdikke boek 'De rijkdom van de kinderdoop' argumenten voor de kinderdoop maar daar laat hij het niet bij... Ds. Van Amstel stelt dat de doop een heel dikke streep onder de belofte, dat God kinderen wil zalig maken, zet. Om die reden hebben gedoopte kinderen een behoorlijk streepje voor op kinderen buiten de kerk bij God. Maar wat doet men ermee? De kinderen zijn niet zalig met hun doop op zichzelf genomen. De doop is geen rustgrond. Anderzijds hoeven de ouders niet te wanhopen omtrent hun kinderen of God ze wel zalig wil maken. Dat wil God doen en heeft Hij bij de doop beloofd. De doop is namelijk ook geen zandgrond (drijfzand waarin men wanhopig zonder redding in wegzakt). De belofte van de zaligheid is door God met een drievoudige eed bekrachtigd.
Wat is de doop dan? De doop is een pleitgrond. Wie Hem nederig valt te voet, zal van Hem Zijn wegen leren. God wil er dus om gebeden zijn!! In de weg van de opvoeding en het gebed om de vervulling van de belofte van de doop wil God de beloofde genade bij de doop bewerkstelligen. Hij wil de kinderen schoon wassen in het bloed van Zijn zoon en de Geest wil dit uitwerken in het hart van het kind. Dit is 'de rijkdom van de kinderdoop'.
Wat men hier aantreft
Dit leeslint gaat over de kinderdoop. Het bestaat uit een korte bespreking van twee boeken. Het eerste vuistdikke boek 'De kinderdoop in het Nieuwe Testament' van dr. G. de Ru draagt argumenten aan voor de kinderdoop. Het tweede boek doet meer dan dit. Het geeft het grote belang aan van de kinderdoop. Het vingerdikke boek heet daarom 'De rijkdom van de kinderdoop' en het is geschreven door ds. J. van Amstel.
1) Argumenten voor de kinderdoop
Dr. G. de Ru geeft in zijn boek 'De kinderdoop in het Nieuwe Testament' diverse argumenten voor de kinderdoop. De Ru begint zijn vuistdikke boek met de Vroege Kerk. De Ru haalt Origenes van Alexandrië aan die in de tweede eeuw leefde. Die stelde in zijn commentaar op de brief aan de Romeinen dat de Kerk van de apostelen de traditie ontving om de kinderen te dopen (Origenes zegt letterlijk: ecclesia ab apostolis traditionem suscepit, etiam parvulis baptismum dare/ de Kerk heeft van de apostelen de overlevering/gewoonte ontvangen, ook aan de zeer kleinen <baby's > de doop te bedienen). De Ru stelt dat er in de Vroege kerk geen koerswijziging valt te bespeuren van geloofsdoop naar kinderdoop. Er waren veel verschillen en geschillen in de Vroege Kerk maar over de kinderdoop was men het eens. Anders werd het ten tijde van de Reformatie. Toen ontstond vanuit de Reformatie een groep die de geloofsdoop voorstond en zich liet overdopen. Vanaf dat moment is men verdeeld geraakt over de doop.
De Ru haalt vervolgens de gebruikelijke argumenten aan voor de kinderdoop. Zoals de huisteksten in Handelingen van de apostelen (de oikos teksten. Oikos is huis in het Grieks). Ging de pater/mater familias (vader of moeder van een familie) om en werd deze gelovig dan werden alle huisgenoten gedoopt die onder zijn (Cornelius, Handelingen 16:33) of haar (Lydia, Handelingen 16:15) dak verkeerde. Dit komt overeen met de besnijdenis in Genesis 17 die Abraham moest voltrekken aan al zijn huisgenoten inclusief de slaven (Genesis 17:13). Ook zij verkregen het teken van het verbond.
Er kan ook geen koerswijziging in het Nieuwe Testament hebben plaatsgevonden. Ook de kinderen moeten het teken van het verbond gekregen hebben. Een koerswijziging waarbij alleen de gelovigen het teken zouden krijgen zou zeker vragen hebben opgeroepen in de trant van: waarom worden de kinderen uitgesloten en wat is dan hun positie ten aanzien van het verbond? Denk ook aan de vragen die er kwamen ten aanzien van de koerswijziging van de spijswetten. Wel riep de wijziging van het teken van de besnijdenis naar teken van de doop vragen op. Sommigen hielden vast aan de besnijdenis.
2. Het belang van de kinderdoop
Ook ds. J. van Amstel (CGK) noemt in zijn vingerdikke boek 'De rijkdom van de kinderdoop' argumenten voor de kinderdoop maar daar laat hij het niet bij... Ds. Van Amstel stelt dat de doop een heel dikke streep onder de belofte, dat God kinderen wil zalig maken, zet. Om die reden hebben gedoopte kinderen een behoorlijk streepje voor op kinderen buiten de kerk bij God. Maar wat doet men ermee? De kinderen zijn niet zalig met hun doop op zichzelf genomen. De doop is geen rustgrond. Anderzijds hoeven de ouders niet te wanhopen omtrent hun kinderen of God ze wel zalig wil maken. Dat wil God doen en heeft Hij bij de doop beloofd. De doop is namelijk ook geen zandgrond (drijfzand waarin men wanhopig zonder redding in wegzakt). De belofte van de zaligheid is door God met een drievoudige eed bekrachtigd.
Wat is de doop dan? De doop is een pleitgrond. Wie Hem nederig valt te voet, zal van Hem Zijn wegen leren. God wil er dus om gebeden zijn!! In de weg van de opvoeding en het gebed om de vervulling van de belofte van de doop wil God de beloofde genade bij de doop bewerkstelligen. Hij wil de kinderen schoon wassen in het bloed van Zijn zoon en de Geest wil dit uitwerken in het hart van het kind. Dit is 'de rijkdom van de kinderdoop'.
