Het Hooglied is meer dan een gewoon liefdeslied
Niet alles kan en mag men vergeestelijken
Er wordt terecht gewaarschuwd voor het vergeestelijken van de geschiedverhalen. Dan doet men de feitelijke geschiedenis geen recht en men kan dan allerlei eigenwillige geestelijke lessen ophangen aan het geschiedverhaal maar dit ligt mijns inziens anders met het Hooglied. Dit een een beeldend boek. Soms leest men het Hooglied als een gewoon liefdeslied. Het gaat dan weliswaar om de unieke Bijbelse liefde tussen een man en een vrouw. Daarnaast kan men het ook als een allegorie lezen waarbij het gaat om Gods liefde (Bruidegom) tot zijn volk (bruid) maar men kan niet alles vergeestelijken stelt men dan terecht. Daar heeft men gelijk in.
Meer dan een gewoon liefdeslied
Ik lees Hooglied de naam zegt het al als een zeer hoogstaand lied. Het gewone huwelijk haalt dit niveau niet. Het gaat daarom allereerst over God (Bruidegom) en zijn volk (bruid) en vervolgens meer nieuwtestamentisch om Jezus en zijn volk. In het Oude Testament vergelijkt God zich vaker bij een Bruidegom, stelt Kohlbrugge in zijn proefschrift over Psalm 45 (bijvoorbeeld in boek Hosea) en in het Nieuwe Testament noemt Johannes de Doper zich de vriend van de Bruidegom (Johannes 3;29). Jezus is de Bruidegom.
Gods zorg voor Israel in de woestijn en Zijn blijvende liefde
Zo lezen we in Hooglied 8:5: 'Wie is zij, die daar opklimt uit de woestijn, en liefelijk leunt op haar Liefste?'. Dit ziet op Gods trouwe zorg voor zijn volk bij de uitleiding in Egypte door de woestijn. Bovendien laat de Bruidegom nooit verstek gaan. Hij lokt zijn bruid en wekt haar liefde telkens op. Hij is de getrouwe. Zij is niet altijd trouw (zie Hooglied 5 het bed van zorgeloosheid). De liefde in het Hooglied is dus van zeer hoge kwaliteit en het is een mooie correctie op hen die denken dat het in de Thora alleen gaat om regels om God te dienen want dat is een verkeerd verstaan van Thora. Hooglied laat zien dat de omgang met God bestaat uit een liefdesrelatie. Zo werkt Hooglied Deuteronomium 6: 5 verder uit waar staat: 'U zult de HEERE, uw God, liefhebben, met uw gehele hart, en met uw gehele ziel, en met al uw vermogen'. In Deuteronomium 7 lezen we van Gods verkiezende liefde voor heel het volk van Israel. Deze liefde vraagt om wederliefde. Uit al de volken heeft Hij hen verkoren niet omdat ze betere waren maar het was Zijn liefde. Die liefde van de ware gelovigen voor God onder heel het volk vinden we terug in Hooglied.
Salomo en Sulamith
Daarnaast is het huwelijk van Salomo met zijn donkere bruid ook een beeld van God en Zijn volk. Zij heet Sulamith dat is de vrouwelijke vorm van Salomo, wat vrede betekent. De ware liefde is vreedzaam. De naam Sulamith is afgeleid van Salomo. Salomo is de koning van vrede en zij mag daar indelen. Zo mocht Israel ook delen in de vrede die God zijn volk schonk. Die vrede werd telkens verbroken door de zonde van het volk, Sulamith is zwart van zichzelf maar in Christus liefelijk en volmaakt. Hij is de grote Fredrik (Salomo) en Zijn volk is Frederica (Sulamith). Hij zegt tot Zijn bruid vlak voor Hij naar de hemel gaat: 'Mijn vrede geef ik u. Mijn vrede laat ik u na'.
Niet alles kan en mag men vergeestelijken
Er wordt terecht gewaarschuwd voor het vergeestelijken van de geschiedverhalen. Dan doet men de feitelijke geschiedenis geen recht en men kan dan allerlei eigenwillige geestelijke lessen ophangen aan het geschiedverhaal maar dit ligt mijns inziens anders met het Hooglied. Dit een een beeldend boek. Soms leest men het Hooglied als een gewoon liefdeslied. Het gaat dan weliswaar om de unieke Bijbelse liefde tussen een man en een vrouw. Daarnaast kan men het ook als een allegorie lezen waarbij het gaat om Gods liefde (Bruidegom) tot zijn volk (bruid) maar men kan niet alles vergeestelijken stelt men dan terecht. Daar heeft men gelijk in.
Meer dan een gewoon liefdeslied
Ik lees Hooglied de naam zegt het al als een zeer hoogstaand lied. Het gewone huwelijk haalt dit niveau niet. Het gaat daarom allereerst over God (Bruidegom) en zijn volk (bruid) en vervolgens meer nieuwtestamentisch om Jezus en zijn volk. In het Oude Testament vergelijkt God zich vaker bij een Bruidegom, stelt Kohlbrugge in zijn proefschrift over Psalm 45 (bijvoorbeeld in boek Hosea) en in het Nieuwe Testament noemt Johannes de Doper zich de vriend van de Bruidegom (Johannes 3;29). Jezus is de Bruidegom.
Gods zorg voor Israel in de woestijn en Zijn blijvende liefde
Zo lezen we in Hooglied 8:5: 'Wie is zij, die daar opklimt uit de woestijn, en liefelijk leunt op haar Liefste?'. Dit ziet op Gods trouwe zorg voor zijn volk bij de uitleiding in Egypte door de woestijn. Bovendien laat de Bruidegom nooit verstek gaan. Hij lokt zijn bruid en wekt haar liefde telkens op. Hij is de getrouwe. Zij is niet altijd trouw (zie Hooglied 5 het bed van zorgeloosheid). De liefde in het Hooglied is dus van zeer hoge kwaliteit en het is een mooie correctie op hen die denken dat het in de Thora alleen gaat om regels om God te dienen want dat is een verkeerd verstaan van Thora. Hooglied laat zien dat de omgang met God bestaat uit een liefdesrelatie. Zo werkt Hooglied Deuteronomium 6: 5 verder uit waar staat: 'U zult de HEERE, uw God, liefhebben, met uw gehele hart, en met uw gehele ziel, en met al uw vermogen'. In Deuteronomium 7 lezen we van Gods verkiezende liefde voor heel het volk van Israel. Deze liefde vraagt om wederliefde. Uit al de volken heeft Hij hen verkoren niet omdat ze betere waren maar het was Zijn liefde. Die liefde van de ware gelovigen voor God onder heel het volk vinden we terug in Hooglied.
Salomo en Sulamith
Daarnaast is het huwelijk van Salomo met zijn donkere bruid ook een beeld van God en Zijn volk. Zij heet Sulamith dat is de vrouwelijke vorm van Salomo, wat vrede betekent. De ware liefde is vreedzaam. De naam Sulamith is afgeleid van Salomo. Salomo is de koning van vrede en zij mag daar indelen. Zo mocht Israel ook delen in de vrede die God zijn volk schonk. Die vrede werd telkens verbroken door de zonde van het volk, Sulamith is zwart van zichzelf maar in Christus liefelijk en volmaakt. Hij is de grote Fredrik (Salomo) en Zijn volk is Frederica (Sulamith). Hij zegt tot Zijn bruid vlak voor Hij naar de hemel gaat: 'Mijn vrede geef ik u. Mijn vrede laat ik u na'.
