Het eigen gezicht van het Oude Testament.
De eenzijdige visie van Luther op het Oude Testament.
Luther had meer op met het Nieuwe Testament dan met het Oude Testament. Dit kwam doordat Luther zich vooral richtte op het evangelie van Jezus Christus. Het was Luther namelijk te doen om het heil in Christus. Het Oude Testament is dan minder zinvol en slechts een aanloop naar het Nieuwe Testament. Het Oude Testament krijgt geen eigen gezicht bij Luther.
De opzet van de boekbespreking.
We bespreken allereerst een boek van dr. H.F. Kohlbrugge. Kohlbrugge die oudtestamenticus was en die promoveerde op Psalm 45, heeft dezelfde insteek als Luther. In het Oude Testament staat de komst van Jezus centraal. Hij is de beloofde Messias.
We bespreken daarna een boek van Miskotte dat gaat over de zin van het Oude Testament. Dat boek geeft een mooie aanvulling op de visie van Luther ten aanzien van het Oude Testament die toch wel wat eenzijdig was. Het Oude Testament heeft wel degelijk een eigen gezicht volgens Miskotte.
Waartoe het Oude Testament?
De uitgave van het boekje
Dr. H.F Kohlbrugge (1803-1875) schreef een boekje over de zin van het Oude Testament met als titel: Waartoe het Oude Testament? (oorspronkelijke titel: Wozu das Alte Testament?) Hij gaf dit boekje 4 april 1846 uit in Godesberg.
De kern van dit boekje.
Er zit een richting in de vraag van de titel van dit boekje. Er staat niet: Waarom (Warum) het Oude Testament? maar: Waartoe (Wozu), waar naar toe gaat, het Oude Testament? Kohlbrugge laat namelijk zien dat het Oude Testament vol staat met beloften omtrent de komst van de Messias. Het boek wijst door de belofte van de komst van de Messias naar de heilrijke toekomst (zukunft) toe (zu). Dat is het antwoord op de waartoe-vraag van de titel. Het Nieuwe Testament is de vervulling van de komst van de Messias in de Persoon van Jezus. De apostelen toonden in hun geschriften aan dat met de komst van Jezus de belofte van de komst van de Messias in Oude Testament vervuld is. Het Oude Testament is het boek van de verwachting en het Nieuwe Testament is het boek van de vervulling. Het Oude Testament heeft geen eigen gezicht bij oudtestamenticus dr. H.F. Kohlbrugge. Het gaat naar het Nieuwe Testament toe en naar Jezus toe. Kohlbrugge heeft wel een goede kern te pakken. Dat moet ook gezegd worden.
Als de goden zwijgen.
De uitgave van het boek.
Dr K.H. Miskotte (1894-1976) gaf in 1956 een boek uit met als titel: Als de goden zwijgen. Over de zin van het Oude Testament. Dit lijvige boek bevat mooie aanbevelingen omtrent het Oude Testament. Waar het Miskotte om ging was dat het Oude Testament niet alleen het boek van de Messiaanse verwachting is zoals Kohlbrugge in 'Waartoe het Oude Testament?' stelde maar het is ook een boek met een eigen gezicht. Voor Jezus en de apostelen was het Oude Testament de heilige Schrift. In het Nieuwe Testament vinden we geen ander beeld van God dan in het Oude Testament (p. 83). In dat opzicht is er geen verschil tussen het Oude en Nieuwe Testament maar daar is niet alles mee gezegd....
Het tegoed van het Oude Testament.
Het Oude Testament heeft volgens Miskotte een tekort ten opzichte van het Nieuwe Testament (p. 142). Te denken valt aan de daadwerkelijke komst van de Messias in het Nieuwe Testament. Het Oude Testament heeft ook een aanzienlijk tegoed ten opzichte van het Nieuwe Testament en daarmee krijgt het Oude Testament bij Miskotte een eigen gezicht (p. 145 en verder) Om een paar voorbeelden te geven:
(1) In het Oude Testament krijgt het lijden van de gelovige zeer ruime aandacht: zie het boek Job en zie Psalm 88. Miskotte stelt omtrent Job: 'het merkwaardige feit ligt er dat bij christenen eeuwenlang Job gezien is als een voorbeeld van berusting, tegen de uitdrukkelijke strekking van het gehele boek in. (...) Er mag geklaagd worden in de Geest' (p. 195) (2) In het Oude Testament staat in Jesaja 65:17 dat God een nieuwe hemel en aarde zal scheppen. Deze heerlijke belofte is ook in het Nieuwe Testament niet vervuld maar wordt daar aangehaald als een belofte die nog openstaat (2 Petrus 3:13: 'Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont'). Zo zijn er nog veel meer zaken te noemen, die Miskotte naar voren breng maar mijns inziens zijn er ook zaken die hij laat liggen zoals de beloften omtrent het herstel van Israël. Van belang is het dat Miskotte terecht op het tegoed van het Oude Testament wijst. Daar kunnen christenen hun voordeel mee doen als men er oog voor krijgt.
Het Oude Testament is een boek waarin God handelt in een wereld van vlees en bloed.
In de vroege kerk vergeestelijkte (allegoriseerde) men het Oude Testament omdat men bepaalde delen te platvloers vond en men zich er voor schaamde, volgens Miskotte (p. 83, 125). Dat God juist in zo'n platvloerse wereld wilde wonen en werken laat uitstekend zien hoe genadevol nabij Hij is. Kortom in het Oude Testament openbaarde God zich in een platvloerse wereld. In het Nieuwe Testament kreeg Gods genade een nog diepere openbaring in de vleeswording van Zijn Zoon die ons vlees en bloed aannam. Het Oude Testament laat ondertussen zien dat God ook in het gebroken leven van alledag genaderijk aanwezig is. Het is een boek van vlees en bloed waarin Gods genade gestalte krijgt. Het Oude Testament heeft een eigen gezicht ten opzichte van het Nieuwe Testament waar men zich niet voor hoeft te schamen daar God dat ook niet gedaan heeft. Hij baande door de woeste baren en brede stromen ons een pad...
De eenzijdige visie van Luther op het Oude Testament.
Luther had meer op met het Nieuwe Testament dan met het Oude Testament. Dit kwam doordat Luther zich vooral richtte op het evangelie van Jezus Christus. Het was Luther namelijk te doen om het heil in Christus. Het Oude Testament is dan minder zinvol en slechts een aanloop naar het Nieuwe Testament. Het Oude Testament krijgt geen eigen gezicht bij Luther.
De opzet van de boekbespreking.
We bespreken allereerst een boek van dr. H.F. Kohlbrugge. Kohlbrugge die oudtestamenticus was en die promoveerde op Psalm 45, heeft dezelfde insteek als Luther. In het Oude Testament staat de komst van Jezus centraal. Hij is de beloofde Messias.
We bespreken daarna een boek van Miskotte dat gaat over de zin van het Oude Testament. Dat boek geeft een mooie aanvulling op de visie van Luther ten aanzien van het Oude Testament die toch wel wat eenzijdig was. Het Oude Testament heeft wel degelijk een eigen gezicht volgens Miskotte.
Waartoe het Oude Testament?
De uitgave van het boekje
Dr. H.F Kohlbrugge (1803-1875) schreef een boekje over de zin van het Oude Testament met als titel: Waartoe het Oude Testament? (oorspronkelijke titel: Wozu das Alte Testament?) Hij gaf dit boekje 4 april 1846 uit in Godesberg.
De kern van dit boekje.
Er zit een richting in de vraag van de titel van dit boekje. Er staat niet: Waarom (Warum) het Oude Testament? maar: Waartoe (Wozu), waar naar toe gaat, het Oude Testament? Kohlbrugge laat namelijk zien dat het Oude Testament vol staat met beloften omtrent de komst van de Messias. Het boek wijst door de belofte van de komst van de Messias naar de heilrijke toekomst (zukunft) toe (zu). Dat is het antwoord op de waartoe-vraag van de titel. Het Nieuwe Testament is de vervulling van de komst van de Messias in de Persoon van Jezus. De apostelen toonden in hun geschriften aan dat met de komst van Jezus de belofte van de komst van de Messias in Oude Testament vervuld is. Het Oude Testament is het boek van de verwachting en het Nieuwe Testament is het boek van de vervulling. Het Oude Testament heeft geen eigen gezicht bij oudtestamenticus dr. H.F. Kohlbrugge. Het gaat naar het Nieuwe Testament toe en naar Jezus toe. Kohlbrugge heeft wel een goede kern te pakken. Dat moet ook gezegd worden.
Als de goden zwijgen.
De uitgave van het boek.
Dr K.H. Miskotte (1894-1976) gaf in 1956 een boek uit met als titel: Als de goden zwijgen. Over de zin van het Oude Testament. Dit lijvige boek bevat mooie aanbevelingen omtrent het Oude Testament. Waar het Miskotte om ging was dat het Oude Testament niet alleen het boek van de Messiaanse verwachting is zoals Kohlbrugge in 'Waartoe het Oude Testament?' stelde maar het is ook een boek met een eigen gezicht. Voor Jezus en de apostelen was het Oude Testament de heilige Schrift. In het Nieuwe Testament vinden we geen ander beeld van God dan in het Oude Testament (p. 83). In dat opzicht is er geen verschil tussen het Oude en Nieuwe Testament maar daar is niet alles mee gezegd....
Het tegoed van het Oude Testament.
Het Oude Testament heeft volgens Miskotte een tekort ten opzichte van het Nieuwe Testament (p. 142). Te denken valt aan de daadwerkelijke komst van de Messias in het Nieuwe Testament. Het Oude Testament heeft ook een aanzienlijk tegoed ten opzichte van het Nieuwe Testament en daarmee krijgt het Oude Testament bij Miskotte een eigen gezicht (p. 145 en verder) Om een paar voorbeelden te geven:
(1) In het Oude Testament krijgt het lijden van de gelovige zeer ruime aandacht: zie het boek Job en zie Psalm 88. Miskotte stelt omtrent Job: 'het merkwaardige feit ligt er dat bij christenen eeuwenlang Job gezien is als een voorbeeld van berusting, tegen de uitdrukkelijke strekking van het gehele boek in. (...) Er mag geklaagd worden in de Geest' (p. 195) (2) In het Oude Testament staat in Jesaja 65:17 dat God een nieuwe hemel en aarde zal scheppen. Deze heerlijke belofte is ook in het Nieuwe Testament niet vervuld maar wordt daar aangehaald als een belofte die nog openstaat (2 Petrus 3:13: 'Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont'). Zo zijn er nog veel meer zaken te noemen, die Miskotte naar voren breng maar mijns inziens zijn er ook zaken die hij laat liggen zoals de beloften omtrent het herstel van Israël. Van belang is het dat Miskotte terecht op het tegoed van het Oude Testament wijst. Daar kunnen christenen hun voordeel mee doen als men er oog voor krijgt.
Het Oude Testament is een boek waarin God handelt in een wereld van vlees en bloed.
In de vroege kerk vergeestelijkte (allegoriseerde) men het Oude Testament omdat men bepaalde delen te platvloers vond en men zich er voor schaamde, volgens Miskotte (p. 83, 125). Dat God juist in zo'n platvloerse wereld wilde wonen en werken laat uitstekend zien hoe genadevol nabij Hij is. Kortom in het Oude Testament openbaarde God zich in een platvloerse wereld. In het Nieuwe Testament kreeg Gods genade een nog diepere openbaring in de vleeswording van Zijn Zoon die ons vlees en bloed aannam. Het Oude Testament laat ondertussen zien dat God ook in het gebroken leven van alledag genaderijk aanwezig is. Het is een boek van vlees en bloed waarin Gods genade gestalte krijgt. Het Oude Testament heeft een eigen gezicht ten opzichte van het Nieuwe Testament waar men zich niet voor hoeft te schamen daar God dat ook niet gedaan heeft. Hij baande door de woeste baren en brede stromen ons een pad...
