Zijn ontwikkeling
Zijn globale levensloop
Elk mens heeft een levensloop die doorgaans gekenmerkt wordt door: opgaan, blinken en verzinken. Ook voor Luther geldt dit. We hebben het hier uiteraard over Luther als mens. Als gelovige is Luther nu bij Zijn Meester, de blinkende Morgenster, die geen ondergang meer kent.
Er zijn overigens meerdere indelingen van de levensloop van het leven van Luther mogelijk. Op deze pagina geven we er slechts eentje weer: die van opgaan onder de naam: zijn persoonlijke zoektocht, blinken onder de naam: zijn openbare optreden en verzinken onder de naam: zijn terugtreden. Het is een globale indeling. Er zouden veel meer onderverdelingen te maken zijn binnen deze drie genoemde fasen in zijn leven.
Zijn persoonlijke zoektocht
Vanaf het moment dat Luther theologie gaat studeren tot aan 1517 is het leven van Luther een zoektocht. Steeds meer raakt Luther overtuigd van het evangelie. God eist niet alleen gerechtigheid maar Hij schenkt het ook. De mens hoeft alleen deze aangeboden gerechtigheid in het geloof te ontvangen. Luther volgde daarbij in zijn lessen die hij aan de studenten in Wittenberg gaf het spoor van Paulus. Met name richtte hij zich op diens brieven aan de Romeinen en Galaten. In die beide brieven staat de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen centraal. Het is het onderwerp waamee Luther de kerk strijdend tegemoet trad.
Zijn openbare optreden
Zijn openbare optreden begon in 1517. In dat jaar publiceerde hij zijn 97 stellingen en zijn beroemde 95 stellingen. Zijn optreden werd vanaf die tijd steeds omvangrijker. Vooral omdat zijn 95 stellingen, die hij geschreven had in het Latijn, in het Duits werden vertaald, nam zijn bekendheid in Duitsland toe. Na de rijksdag te Worms lijkt de breuk tussen Luther en de kerk definitief. Luther wijdt zich vanaf die tijd aan de vertaling van de Bijbel in het Duits. Hij wil de gewone man bereiken met Gods Woord nu de kerkleiding niet van plan is terug te keren naar de leer van de Schrift. Dit lukt hem heel goed. Vele kerkgangers ontvangen zijn geschriften met blijdschap. Luther mag hen de weg naar de zaligheid aanwijzen...
Zijn terugtreden
Tegen het einde van zijn leven is Luther een oude gebroken man. Hij heeft veel van zijn krachten gegeven aan de reformatie. Nu de kerk de macht over het volk verloren heeft treden er allerlei theologen op. Luther kreeg ook te maken met de dwalingen van deze theologen. Vanwege al deze wantoestanden zat Luther tegen het einde van zijn leven stuk. In die laatste moeilijke fase van zijn leven schreef Luther in 1543 een berucht geworden boek 'Over de Joden en hun leugens'. Dit boek laat allereerst zien dat Luther een teleurgesteld man was. Het debat, waarin hij ook altijd fel en uiterst scherp was, lijkt hij niet meer op een frisse manier aan te kunnen. Het boek is een grote afrekening met het Jodendom. Luther lijkt uitgesproken en uitgeschreven te zijn. 3 jaren later gaat hij in, in de rust die er overblijft voor het volk van God. Toen trad hij voor altijd terug en ging hij in, in de vreugde van Zijn Heiland.
Blijvende herinnering maar geen heilige
Zijn geschriften zijn een blijvende herinnering aan hem. In die geschriften kunnen we lezen hoe God een goddeloze rechtvaardigt. De levensloop van Luther zelf laat zien dat Luther geen smetteloze heilige was maar wel een gerechtvaardigde in Christus en daar gaat het om... We hoeven het optreden van Luther, dat niet zonder vlek of rimpel was, niet te rechtvaardigen. Protestanten kennen nu eenmaal geen heiligen! Dus waarom zouden we Luther vrijspreken. Maar als er geen heiligen zijn dan hoeven we hem ook niet te verdoemen. Alleen wie zonder zonde is die alleen mag de eerste steen werpen...
Zijn globale levensloop
Elk mens heeft een levensloop die doorgaans gekenmerkt wordt door: opgaan, blinken en verzinken. Ook voor Luther geldt dit. We hebben het hier uiteraard over Luther als mens. Als gelovige is Luther nu bij Zijn Meester, de blinkende Morgenster, die geen ondergang meer kent.
Er zijn overigens meerdere indelingen van de levensloop van het leven van Luther mogelijk. Op deze pagina geven we er slechts eentje weer: die van opgaan onder de naam: zijn persoonlijke zoektocht, blinken onder de naam: zijn openbare optreden en verzinken onder de naam: zijn terugtreden. Het is een globale indeling. Er zouden veel meer onderverdelingen te maken zijn binnen deze drie genoemde fasen in zijn leven.
Zijn persoonlijke zoektocht
Vanaf het moment dat Luther theologie gaat studeren tot aan 1517 is het leven van Luther een zoektocht. Steeds meer raakt Luther overtuigd van het evangelie. God eist niet alleen gerechtigheid maar Hij schenkt het ook. De mens hoeft alleen deze aangeboden gerechtigheid in het geloof te ontvangen. Luther volgde daarbij in zijn lessen die hij aan de studenten in Wittenberg gaf het spoor van Paulus. Met name richtte hij zich op diens brieven aan de Romeinen en Galaten. In die beide brieven staat de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen centraal. Het is het onderwerp waamee Luther de kerk strijdend tegemoet trad.
Zijn openbare optreden
Zijn openbare optreden begon in 1517. In dat jaar publiceerde hij zijn 97 stellingen en zijn beroemde 95 stellingen. Zijn optreden werd vanaf die tijd steeds omvangrijker. Vooral omdat zijn 95 stellingen, die hij geschreven had in het Latijn, in het Duits werden vertaald, nam zijn bekendheid in Duitsland toe. Na de rijksdag te Worms lijkt de breuk tussen Luther en de kerk definitief. Luther wijdt zich vanaf die tijd aan de vertaling van de Bijbel in het Duits. Hij wil de gewone man bereiken met Gods Woord nu de kerkleiding niet van plan is terug te keren naar de leer van de Schrift. Dit lukt hem heel goed. Vele kerkgangers ontvangen zijn geschriften met blijdschap. Luther mag hen de weg naar de zaligheid aanwijzen...
Zijn terugtreden
Tegen het einde van zijn leven is Luther een oude gebroken man. Hij heeft veel van zijn krachten gegeven aan de reformatie. Nu de kerk de macht over het volk verloren heeft treden er allerlei theologen op. Luther kreeg ook te maken met de dwalingen van deze theologen. Vanwege al deze wantoestanden zat Luther tegen het einde van zijn leven stuk. In die laatste moeilijke fase van zijn leven schreef Luther in 1543 een berucht geworden boek 'Over de Joden en hun leugens'. Dit boek laat allereerst zien dat Luther een teleurgesteld man was. Het debat, waarin hij ook altijd fel en uiterst scherp was, lijkt hij niet meer op een frisse manier aan te kunnen. Het boek is een grote afrekening met het Jodendom. Luther lijkt uitgesproken en uitgeschreven te zijn. 3 jaren later gaat hij in, in de rust die er overblijft voor het volk van God. Toen trad hij voor altijd terug en ging hij in, in de vreugde van Zijn Heiland.
Blijvende herinnering maar geen heilige
Zijn geschriften zijn een blijvende herinnering aan hem. In die geschriften kunnen we lezen hoe God een goddeloze rechtvaardigt. De levensloop van Luther zelf laat zien dat Luther geen smetteloze heilige was maar wel een gerechtvaardigde in Christus en daar gaat het om... We hoeven het optreden van Luther, dat niet zonder vlek of rimpel was, niet te rechtvaardigen. Protestanten kennen nu eenmaal geen heiligen! Dus waarom zouden we Luther vrijspreken. Maar als er geen heiligen zijn dan hoeven we hem ook niet te verdoemen. Alleen wie zonder zonde is die alleen mag de eerste steen werpen...
