De plaats van de Dordtse leerregels in de Gereformeerde kerk
1. Van de Vroege kerk hebben we drie belijdenisgeschriften overgenomen
1 De apostolische geloofsbelijdenis (credo, ik geloof)) Ik geloof in God de Vader etc...
2 Nicea
3 Athanasius.
Deze drie belijdenisgeschriften belijden de drie-eenheid van God. Dat was toen in het geding. Men geloofde best dat Jezus mens was maar is Hij ook echt God en hoedanig is Hij God. Is Hij door God geschapen en dus geen echt God(an-homo-ousia), lijkt Hij op God als een Zoon op Zijn Vader van wie Hij afkomstig is (homoi-ousia) of is Hij een wezen (homo-ousia) met God Zelf?. Nicea belijdt op grond van de Schrift het laatste en Athanasius belijdt dat wie niet gelooft dat er een God is en dat alle drie de Personen God zijn niet zalig kan worden.
2. De belijdenisgeschriften van de Reformatie en Dordt zelf
De Gereformeerde kerk van Dordt heeft drie belijdenisgeschriften aan ons nagelaten waarvan er twee zijn van de reformatie en een van Dordt zelf.
1. Heidelbergse catechismus 1561 (reformatie)
2. Nederlandse geloofsbelijdenis 1563 (reformatie)
3. De Dordtse leerregels 1618-1619 (Dordt zelf)
Deze belijdenisgeschriften leren ons hoe men zalig kan worden namelijk door het hartelijke kennen van de drie stukken. Een mens is totaal verdorven maar kan dankzij Jezus' verdienste en uitdeling van de genade/nodiging (Kom tot Mij) zalig worden en weer leven voor Hem (dankbaarheid).
De Vroege kerk beleed dat men niet zalig kan worden zonder het werk van een drie-enig God. Dat leerde Rome ook De kerk van de reformatie beleed tevens HOE men zalig kan worden en HOE men de wel verdiende straf kan ontgaan en weer tot een genadig herstel kan komen. Dat HOE van de reformatie is anders dan het HOE van Rome. Er is niets van de mens bij maar de mens is wel verantwoordelijk en dient verwachtingsvol diens treden in Zijn heilspoor te zetten...
Om deze bovenstaande reden zijn de belijdenisgeschriften van de reformatie bevindelijker. Zij omarmen ook de belijdenisgeschriften van de Vroege kerk. Zo verwerkt de catechismus de apostolische geloofsbelijdenis en vraagt naar het persoonlijke nut van het belijden als deze vraagt: wat nut u de opstanding van Christus?
3. De top van het gereformeerde belijden: hoe dichter bij Dordt hoe beter het wordt
De Dordtse leerregels vormen de top van het gereformeerde belijden. Wie wat wil weten over de toe-eigening van het heil kan hier terecht.
Zo lezen we in DL 1:16 net nadat de Dordtse vaderen gesproken hebben over de leer van de verwerping (waar de mens zelf de schuld van is) heel pastoraal:
1. Van de Vroege kerk hebben we drie belijdenisgeschriften overgenomen
1 De apostolische geloofsbelijdenis (credo, ik geloof)) Ik geloof in God de Vader etc...
2 Nicea
3 Athanasius.
Deze drie belijdenisgeschriften belijden de drie-eenheid van God. Dat was toen in het geding. Men geloofde best dat Jezus mens was maar is Hij ook echt God en hoedanig is Hij God. Is Hij door God geschapen en dus geen echt God(an-homo-ousia), lijkt Hij op God als een Zoon op Zijn Vader van wie Hij afkomstig is (homoi-ousia) of is Hij een wezen (homo-ousia) met God Zelf?. Nicea belijdt op grond van de Schrift het laatste en Athanasius belijdt dat wie niet gelooft dat er een God is en dat alle drie de Personen God zijn niet zalig kan worden.
2. De belijdenisgeschriften van de Reformatie en Dordt zelf
De Gereformeerde kerk van Dordt heeft drie belijdenisgeschriften aan ons nagelaten waarvan er twee zijn van de reformatie en een van Dordt zelf.
1. Heidelbergse catechismus 1561 (reformatie)
2. Nederlandse geloofsbelijdenis 1563 (reformatie)
3. De Dordtse leerregels 1618-1619 (Dordt zelf)
Deze belijdenisgeschriften leren ons hoe men zalig kan worden namelijk door het hartelijke kennen van de drie stukken. Een mens is totaal verdorven maar kan dankzij Jezus' verdienste en uitdeling van de genade/nodiging (Kom tot Mij) zalig worden en weer leven voor Hem (dankbaarheid).
De Vroege kerk beleed dat men niet zalig kan worden zonder het werk van een drie-enig God. Dat leerde Rome ook De kerk van de reformatie beleed tevens HOE men zalig kan worden en HOE men de wel verdiende straf kan ontgaan en weer tot een genadig herstel kan komen. Dat HOE van de reformatie is anders dan het HOE van Rome. Er is niets van de mens bij maar de mens is wel verantwoordelijk en dient verwachtingsvol diens treden in Zijn heilspoor te zetten...
Om deze bovenstaande reden zijn de belijdenisgeschriften van de reformatie bevindelijker. Zij omarmen ook de belijdenisgeschriften van de Vroege kerk. Zo verwerkt de catechismus de apostolische geloofsbelijdenis en vraagt naar het persoonlijke nut van het belijden als deze vraagt: wat nut u de opstanding van Christus?
3. De top van het gereformeerde belijden: hoe dichter bij Dordt hoe beter het wordt
De Dordtse leerregels vormen de top van het gereformeerde belijden. Wie wat wil weten over de toe-eigening van het heil kan hier terecht.
Zo lezen we in DL 1:16 net nadat de Dordtse vaderen gesproken hebben over de leer van de verwerping (waar de mens zelf de schuld van is) heel pastoraal:
- Nu zijn er mensen die het levend geloof in Christus of het vertrouwen met hart en ziel, een goed geweten voor God, het leven in de kinderlijke gehoorzaamheid en het roemen in God door Christus nog niet zo sterk bij zichzelf opmerken. Toch gebruiken zij de middelen, waardoor God naar zijn belofte dit alles in ons bewerkt. Zij moeten zich niet laten ontmoedigen, wanneer zij over de verwerping horen spreken en evenmin zichzelf tot de verworpenen rekenen. Integendeel, zij moeten de middelen trouw blijven gebruiken, vurig verlangen naar de tijd van overvloediger genade en die eerbiedig en ootmoedig verwachten.
