Genesis 1 :1-8
Vers 1 In een begin schiep God de (twee) hemel(en) en de aarde.
Vers 2 De aarde was woest en leeg, (en) duisternis was er op (de oppervlakten van) de watervloed en de Geest van God was zwevende op (de oppervlakten van) de wateren.
Vers 3 Toen zei God: "Licht moet er zijn" en er was licht.
Vers 4 God zag dat het licht goed was en Hij maakte scheiding tussen het licht en de duisternis.
Vers 5 En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. En het was avond (geweest) en het was ochtend (geweest), (dat is) één dag.
Vers 6 En God zei: ''Er moet een uitspansel (hemelgewelf) zijn in het midden van de wateren zodat het (uitspansel) scheiding-makend zijn zal tussen de wateren van de wateren (diverse wateren).
Vers 7 En God maakt het uitspansel (hemelgewelf) en maakte scheiding tussen de wateren die onder het uitspansel (hemelgewelf) zijn en de wateren die boven het uitspansel (hemelgewelf) zijn en het was zo (het gebeurde op deze manier).
Vers 8 En God noemde het uitspansel (twee) hemel(en) en het was avond (geweest) en het was ochtend (geweest), de tweede dag.
Aantekeningen
בָּרָ֣א scheppen 3de persoon mannelijk enkelvoud perfectum qal het onderwerp dat bij bara hoort is elohiem (God) staat in het mannelijk meervoud status absolutus maar het werkwoord bara staat in het mannelijk enkelvoud daarom gaat het om God en niet om goden..
הָיְתָ֥ה de 3de persoon vrouwelijk enkelvoud perfectum qal van het verbum (werkoord) היה wat zijn betekent. Het is een zwak werkwoord een zogenaamd Lamed-he werkwoord. de derde letter is een he en die is hier een taw תָ֥ geworden.
מְרַחֶ֖פֶת participium status absolutus vrouwelijk enkelvoud (et) enkelvoud pi'el van het werkwoord רחף zweven de Cheet ח is de middelste letter had moeten verdubbelen maar is een keelklank. Het is een zwak werkwoord om die reden: Verbum mediae gutturalis maar ook een Verbum primae gutturalis (i.v.m. de reesj ר)
Dit participium is verbonden met ר֣וּחַ wat het onderwerp is. Het is een naamwoord in de status constructus enkelvoud vrouwelijk.
וַיֹּ֥אמֶר derde persoon enkelvoud mannelijk imperfectum consecutivum (narrativus) kenmerk waw met patach eronder voor de persoon van het werkwoord in de imperfectum en als het kan verdubbeld de persoon van het werkwoord in dit geval de jod. Het hele werkwoord is אמר en staat haast altijd in de qal vorm en betekent: zeggen.
Narrativus is de vertelvorm bij uitstek. Narrare betekent in het Latijn: vertellen. In vertelteksten is het imperfectum consecutivum (narrativus), volgens de Duitse hebraïst Wolfgang Schneider, de belangrijkste vorm (vandaar de naam narrativus). Minder vaak komt het perfectum voor. In dit gedeelte begint de tekst wel met een perfectum בָּרָ֣א scheppen 1:1. Een perfectum heeft als voordeel dat deze op diverse plaatsen gezet kan worden in een zin een imperfectum consecutivum staat altijd als eerste in een grammaticale zin. Doordat Genesis 1:1 begint met een tijdsaanduiding: בְּרֵאשִׁ֖ית in een begin is er alleen nog plaats voor een perfectum. Een tijdsaanduiding wil graag vooraan staan. Het perfectum schikt zich daar naar.
יְהִ֣י derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum qal van het werkwoord היה wat zijn betekent. Het is een lamed-hee werkwoord. Opvallend is het dat de hee verdwenen is. Dit komt omdat het een jussivus is. Een jussivus is een bevel of wens richting een derde persoon. In dit geval licht אֹ֑ור. licht is in het Hebreeuws mannelijk enkelvoud. Letterlijk staat er: "licht moet er zijn" (bevel) of moge er licht zijn (wens). Hier zinspeelt Psalm 33:9 op: "Want Híj spreekt en het is er, Híj gebiedt en het staat er".
וַֽיְהִי derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum qal consecutivum zie de waw met patach. De jod is niet verdubbeld omdat er een sjewa onderstaat. Het werkwoord is היה wat 'zijn' betekent. Het is dus een lamed-hee werkwoord. De laatste letter is een hee en die verdwijnt veelal bij de imperfectum consecutivum (narrativus, narrare= vertellen). Dus de vorm lijkt op de jussivus.
וַיַּ֧רְא derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) qal van het werkwoord ראה zien. Het is een verbum lamed-hee. De hee (als laatste letter) verdwijnt in het imperfectum consecutivum. We noemen dat ook de apocopaatvorm* (verkorte vorm) genoemd. De hee verdwijnt bij het imperfectum consecutivum en bij de jussivus. Dus bij יְהִ֣י en bij וַֽיְהִי is de hee afwezig. De eerste vorm is een jussivus en de tweede vorm is het imperfectum consecutivum.
*Apocopaatvorm. Betekenis: Verkorte of 'afgeknotte' vorm van het werkwoord, waarbij de laatste onbeklemtoonde klank wegvalt en het accent naar voren verschuift.
כִּי־טֹ֑וב dat het goed is, een nominale objectzin bij zien. God zag dat het goed was כִּי־טֹ֑וב
וַיַּבְדֵּ֣ל derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) hifil van het werkwoord בְדֵּ֣ל wat in de hifilvorm scheiding maken betekent.
בֵּ֥ין met een jod er tussen betekent: tussen. Let op is een status constructus enkelvoud mannelijk van בַּיִן (bajin) maar hier als woordfunctie geen zelfstandig naamwoord maar een voorzetsel: tussen (tussen de kooi, in de kooi etc)
וַיִּקְרָ֨א derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) qal van het werkwoord קרא noemen maar ook roepen. In deze context roepen tot (לָ) is noemen. Waar je naar roept is noemen. Letterlijk: God riep tot het licht dag. Dus: God noemde het licht dag.
יֹ֥ום אֶחָֽד één dag. אֶחָֽד is een mannelijk enkelvoud hoofdtelwoord ( 1,2,3) zie blz 47 van de grammatica. Dus niet eerste dag. dan zou אֶחָֽד een rangetelwoord zijn en dat is niet het geval.
בְּתֹ֣וךְ samenstelling van בְּ voorzetsel en betekent hier: in. met תֹ֣וךְ wat een status constructus enkelvoud is van תָּוֶךְ en betekent: midden. בְּתֹ֣וךְ betekent dus: in het midden van...
Vers 1 In een begin schiep God de (twee) hemel(en) en de aarde.
Vers 2 De aarde was woest en leeg, (en) duisternis was er op (de oppervlakten van) de watervloed en de Geest van God was zwevende op (de oppervlakten van) de wateren.
Vers 3 Toen zei God: "Licht moet er zijn" en er was licht.
Vers 4 God zag dat het licht goed was en Hij maakte scheiding tussen het licht en de duisternis.
Vers 5 En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. En het was avond (geweest) en het was ochtend (geweest), (dat is) één dag.
Vers 6 En God zei: ''Er moet een uitspansel (hemelgewelf) zijn in het midden van de wateren zodat het (uitspansel) scheiding-makend zijn zal tussen de wateren van de wateren (diverse wateren).
Vers 7 En God maakt het uitspansel (hemelgewelf) en maakte scheiding tussen de wateren die onder het uitspansel (hemelgewelf) zijn en de wateren die boven het uitspansel (hemelgewelf) zijn en het was zo (het gebeurde op deze manier).
Vers 8 En God noemde het uitspansel (twee) hemel(en) en het was avond (geweest) en het was ochtend (geweest), de tweede dag.
Aantekeningen
בָּרָ֣א scheppen 3de persoon mannelijk enkelvoud perfectum qal het onderwerp dat bij bara hoort is elohiem (God) staat in het mannelijk meervoud status absolutus maar het werkwoord bara staat in het mannelijk enkelvoud daarom gaat het om God en niet om goden..
הָיְתָ֥ה de 3de persoon vrouwelijk enkelvoud perfectum qal van het verbum (werkoord) היה wat zijn betekent. Het is een zwak werkwoord een zogenaamd Lamed-he werkwoord. de derde letter is een he en die is hier een taw תָ֥ geworden.
מְרַחֶ֖פֶת participium status absolutus vrouwelijk enkelvoud (et) enkelvoud pi'el van het werkwoord רחף zweven de Cheet ח is de middelste letter had moeten verdubbelen maar is een keelklank. Het is een zwak werkwoord om die reden: Verbum mediae gutturalis maar ook een Verbum primae gutturalis (i.v.m. de reesj ר)
Dit participium is verbonden met ר֣וּחַ wat het onderwerp is. Het is een naamwoord in de status constructus enkelvoud vrouwelijk.
וַיֹּ֥אמֶר derde persoon enkelvoud mannelijk imperfectum consecutivum (narrativus) kenmerk waw met patach eronder voor de persoon van het werkwoord in de imperfectum en als het kan verdubbeld de persoon van het werkwoord in dit geval de jod. Het hele werkwoord is אמר en staat haast altijd in de qal vorm en betekent: zeggen.
Narrativus is de vertelvorm bij uitstek. Narrare betekent in het Latijn: vertellen. In vertelteksten is het imperfectum consecutivum (narrativus), volgens de Duitse hebraïst Wolfgang Schneider, de belangrijkste vorm (vandaar de naam narrativus). Minder vaak komt het perfectum voor. In dit gedeelte begint de tekst wel met een perfectum בָּרָ֣א scheppen 1:1. Een perfectum heeft als voordeel dat deze op diverse plaatsen gezet kan worden in een zin een imperfectum consecutivum staat altijd als eerste in een grammaticale zin. Doordat Genesis 1:1 begint met een tijdsaanduiding: בְּרֵאשִׁ֖ית in een begin is er alleen nog plaats voor een perfectum. Een tijdsaanduiding wil graag vooraan staan. Het perfectum schikt zich daar naar.
יְהִ֣י derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum qal van het werkwoord היה wat zijn betekent. Het is een lamed-hee werkwoord. Opvallend is het dat de hee verdwenen is. Dit komt omdat het een jussivus is. Een jussivus is een bevel of wens richting een derde persoon. In dit geval licht אֹ֑ור. licht is in het Hebreeuws mannelijk enkelvoud. Letterlijk staat er: "licht moet er zijn" (bevel) of moge er licht zijn (wens). Hier zinspeelt Psalm 33:9 op: "Want Híj spreekt en het is er, Híj gebiedt en het staat er".
וַֽיְהִי derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum qal consecutivum zie de waw met patach. De jod is niet verdubbeld omdat er een sjewa onderstaat. Het werkwoord is היה wat 'zijn' betekent. Het is dus een lamed-hee werkwoord. De laatste letter is een hee en die verdwijnt veelal bij de imperfectum consecutivum (narrativus, narrare= vertellen). Dus de vorm lijkt op de jussivus.
וַיַּ֧רְא derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) qal van het werkwoord ראה zien. Het is een verbum lamed-hee. De hee (als laatste letter) verdwijnt in het imperfectum consecutivum. We noemen dat ook de apocopaatvorm* (verkorte vorm) genoemd. De hee verdwijnt bij het imperfectum consecutivum en bij de jussivus. Dus bij יְהִ֣י en bij וַֽיְהִי is de hee afwezig. De eerste vorm is een jussivus en de tweede vorm is het imperfectum consecutivum.
*Apocopaatvorm. Betekenis: Verkorte of 'afgeknotte' vorm van het werkwoord, waarbij de laatste onbeklemtoonde klank wegvalt en het accent naar voren verschuift.
כִּי־טֹ֑וב dat het goed is, een nominale objectzin bij zien. God zag dat het goed was כִּי־טֹ֑וב
וַיַּבְדֵּ֣ל derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) hifil van het werkwoord בְדֵּ֣ל wat in de hifilvorm scheiding maken betekent.
בֵּ֥ין met een jod er tussen betekent: tussen. Let op is een status constructus enkelvoud mannelijk van בַּיִן (bajin) maar hier als woordfunctie geen zelfstandig naamwoord maar een voorzetsel: tussen (tussen de kooi, in de kooi etc)
וַיִּקְרָ֨א derde persoon mannelijk enkelvoud imperfectum consecutivum (narrativus) qal van het werkwoord קרא noemen maar ook roepen. In deze context roepen tot (לָ) is noemen. Waar je naar roept is noemen. Letterlijk: God riep tot het licht dag. Dus: God noemde het licht dag.
יֹ֥ום אֶחָֽד één dag. אֶחָֽד is een mannelijk enkelvoud hoofdtelwoord ( 1,2,3) zie blz 47 van de grammatica. Dus niet eerste dag. dan zou אֶחָֽד een rangetelwoord zijn en dat is niet het geval.
בְּתֹ֣וךְ samenstelling van בְּ voorzetsel en betekent hier: in. met תֹ֣וךְ wat een status constructus enkelvoud is van תָּוֶךְ en betekent: midden. בְּתֹ֣וךְ betekent dus: in het midden van...
